SENONES

I.

SENONES

pop. Galliae finitimi Belgis, qui Brennô duce urbem Romam incenderunt, et Capitolium obsederunt: contra quos Furius Camillus pugnavit: etiam in Graeciam postea armorum terrore prolatô celebres. Σένωνες Straboni, Σην´ωνες Polybio. Stephan. Σέννωνες, ἔθνος Γαλατικόν. Lucan. l. 1. v. 254.

Nos primi Senonum motus, Cimbrumque furentem

Vidimus. ---- ----

Silius l. 8. v. 454.

—— Senonum de nomine Sean.

Claudian. de Bell. Gild. v. 127.

Me Senonum furiis, Brenni me reddite flammis.

Apud hos, quorum civitas inprimis firma, et magnae apud Gallos auctoritatis, Cavarinum Caesar Regem constituit: cuius antê frater Moritasgus, eiusque Maiores regnum obtinuerant. Hi suum Senatum habuêre, ut coeterae Galliae civitates. A principibus Galliae iis, ad Alesiam ab obsidione Roman. liberandam, ut et aliis

populis, 22000. virotum imperata esse, refert Caesar l. 7. c. 76. Apud eosdem Decentius, cum Magnentium fratrem Lugduni, a Constantio Imperatore superatum, se gladiô parieti innixô confodisse accepisset, et ipse laqueô vitam finiit, Pomp. Laet. Senones Gallos apud Clusium in Hetruria, Legionem Roman ita extinxisse tradit Liv. l. 10. dec. 1. sub L. Manlio Torquato legato, ut nec nuntius cladis superesset. Baudrando populi fuêre celeberrimi, Galliae Lugdunens. qui provinc. Lugdunensi quartae, cuius caput urbs Senonum est, nomen dedêre, a Sequana ad Ligerim longe lateque pertinentes, Romanorum terror. Erant inter Parisios et Meldas ad Boream, Tricasses ad Ortum, Aeduos et Vadicasses ad Meridiem, et Aurelianos ac Carnutes ad Occidentem. Horum regio hodie le Senonios; Fuitque alias Burgundiae Ducatus pars, non quod Burgundiae unquam assignata sit, ut ait Valesius, sed quia, quidquid Guntchramnus Francorum Rex obtinuit, a maiori parte Burgundia dicta est: nunc autem Campaniae Praefecturae tribuitur. Hanc regionem Chora et Icauna flumina a provincia prima Lugdunensi dividunt. Eorum caput erat Agendicum, seu Senonae et Senones, Sens, urbs ad Icaunam fluvium, inter Luteriam ad Boream et Autissiodorum ad Meridiem, 15. leucis a Trecis in Occidentem. Antiquissima, ut quae annô post diluvium 149. ante Troiam 529. condita fertur. Carolinorum regnô sub proprius Comitibus, postea a Roberto Rege capta est, A. C. 1005. Praecipuum ibi templum S. Stephano sacrum, magnificis structuris, duabus inprimis ingentis crassitiei turribus, et sumptuossissimâ basi altaris principis omnium admirationem meretur. Archiepiscopus Senonensis Primatis Galliae et Germaniae titulum sibi sumit, haubitque olim suffraganeos Epicopum Parisiensem, Carnutensem, Meldensem, Aurelianensem, Trecensem, Autissiodorensem et Nivernensem: Nunc postquam Parisiensis sedes Metropolitanâ dignitate aucta est, tres solum ultimi ipsi remansêre: Lugdunensisque Praesul Primas Galliae cluit. Iidem populi nomen dederunt pago Senonico, i. e. agro suburbano Agendico Senonum subiecto et circumfuso, 16. leuc. longo, 8. lato, ad fluv. Aroannam, qui varios continet Burgos Giry, Torigni, la Chapelle, Launay, etc. fertilis satis et multis amnibus irriguus. Eorum traduces Senones sunt Italici: habetque a Senonibus Gallis, in ora sextae regionis Italiae, Senogallia, veteribus quibusdam Sena Gallica, vulgo Singaglia, in Umbria nomen. Sunt autem in Dioecesi Senonica 25. Abbatiae et 674. paroeciae, cum urbanae tum rusticanae: Archidiaconatus sex, Senonicus sive maior, nimirum ipsius urbis Agendici, Wastinensis, Melodunensis, Pruvinensi, Stampensis, et Briegensis: quibus si addas Autissiodorensem Dioecesin, et ipsam in Senonibus positam: facile erit intelligere, fines Senonum olim longe lateque patuisse. Vide Hadr. Vales. Notit. Gall. Iac. Tevellum, Senon. Archiep. vitae. Morin. Exercit. Eccles. l. 1. c. 31. Duchesinium, Papyrium Massonium, descr. flum. Gall. Sammarth. Gall. Christ. l. 1. etc. Concilia Agendici Senonum habita sunt A. C. 986. 1048. 1080. 1127. 1140. quô, praesente Ludovicô Iuniore Rege, Petrus

Abaillardus a S. Bernardo oppugnatus, a Concilio ad Pontificem provocavit. 1198. ob Ingeburgem Philippi Augusti uxorem, et quosdam arecepta doctrina abhorrentes: 1252. 1310. ob Templarios, 1220. 1224. 1528. 1612. Card. Perroniô praeside. Vide Morer. Diction. Histor.

II.

SENONES

populi Germaniae inter Albim et Suevum flumina Patercul. l. 2. c. 106. Vide Semnones.

III.

SENONES

populi Italiae, Strab. Vide Semnones.

IV.

SENONES

populi Salentinorum, in ora Sinus Tarentini, quorum Urbs Galliopolis, Plin. l. 4. c. 18.